РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ Вобразы мілыя роднага краю,               
Смутак і радасьць мая!..      
 
 Якуб Колас
    Галоўная      Слоўнікі           Спасылкі      Аб сайце       Кірыліца      Łacinka    
Людміла Рублеўская
Вершы
Кантэкстны тлумачальны слоўнік
*  *  *
Сьняжынка апошняга верша далонь апякла.
Руку не падняць –
                                        бо руцэ не хапае крыла.
Бясьсьнежнай зімою адны толькі казкі наўме.
Сьняжынка растала,
                                              і скончыўся час для мяне.
Гадзіньнік працэджвае сьветла-ружовы
                                                                                        пясок.
Крыла не прыўзьняць –
                                                      бо яму не хапае аблок.
А неба... Ці ёсьць яно, неба, за хмарай
                                                                                      чужой?
Сьняжынка растала.
                                              Затое настаў супакой.
 
 
 
 
Падабаецца     Не падабаецца
2009–2020. Беларусь, Менск.